12 januari

De avond voor vertrek.
Als jullie mijn verslag van eind 2011 gelezen hebben dan weten jullie dat ik eindigde met de woorden dat ik hoopte ooit nog eens terug te keren.
Nou ...... Dat gebeurt dus nu.
Morgen om 12.45 vlieg ik weer naar India.
In een beetje andere samenstelling van mensen.
In 2011 ging ik met Paula, de vriendin van Jelle, drie studenten die Paula onder haar hoede had, Anne, Alexandra en Jeanine, Tiny- een soort vader voor Pater Sudhir en een collegaatje van de Voedselbank Anneke, die ook heel graag vrijwilligerswerk in India wilde doen.
Nu ga ik met mensen van de Pater Vos Stichting.
Paula, inmiddels mijn schoondochter, komt uit Schaijk, een plaats in Brabant.
Schaijk is heel erg betrokken met India omdat een neef van Tiny als missionaris naar India ging.
Ik ga nu met Bregje, de zus van Paula, Maria, Tiny, Alda en Coby. Bregje en Tiny waren er in 2011 ook bij.
Zij komen allemaal uit Schaijk.
In vind het weer heeeel spannend.
In de eerste week gaan we projecten bezoeken waar de Pater Vos Stichting steun aan heeft verleend.
In de tweede week zijn we een paar dagen in Raigarh en dat is de plaats waar ik eind 2011 twee maanden heb doorgebracht.
Toen met de Stichting Happy New Life en nu met de Pater Vos Stichting.
Het maakt me heel blij dat we Raigarh bezoeken.
Weer even naar het eenvoudige bestaan bij de nonnen van moeder Theresa.
Hoe gaat het met Bobby?
Leeft Oma nog?
Hoe gaat het met Jimmy?
Leeft Malta nog?
En dan Shita, dat meisje waarvan haar lichaam zooo vergroeid was zodat ze kruipend door het leven ging.
Toentertijd stond er een rolstoel met lege banden en ik ging elke dag een paar keer met haar wandelen binnen de poort.
Dit was ze totaal niet gewend.
Als ik iemand in mijn leven gelukkig heb gemaakt is zij het wel.
Ze waren me allemaal even lief maar ik hou er wel rekening mee dat ze niet allemaal meer in leven zijn.
Ik ga nu ook heel anders weg.
Een beetje gestresst.
We hadden Kerst, Oud en Nieuw, het familieweekend wat gisteren afgesloten is en gelijk. Hup
Weg naar India.
Even uitleggen.
We hebben een leuke traditie in onze familie waar Paula nu ook deel vanuit maakt.
Elk jaar huren we een huis waar we met de hele familie naartoe gaan en de verjaardag van mijn moeder kunnen vieren.
We zijn inmiddels met 35 man en afgelopen weekend hadden we zelfs drie zwangere vrouwen.
Iedereen heeft weer enorm genoten maar de ouderen hebben de organisatie.
Boodschappen doen enz.
Verder doen we alles gezamenlijk.
Nog nagenietend van dit weekend komt India in beeld.
Dat gaat dan een beetje snel.
Ik heb al maanden Knuffels ingezameld en die moeten mee.
Ja, dat wordt een probleem.
Niet het gewicht maar wel het volume.
Een vacuumzak bood uitkomst.
Nu hoop ik maar dat ze op Schiphol niet al te moeilijk doen en zeggen dat ik die zak open moet maken.
Dan krijg ik de knuffels nooit meer in de koffer.
Nog 1 nachtje slapen en dan ...........