Zondag 24 januari

Zondag 24 januari.

Vandaag heel vroeg lopend naar de mis, het begon net licht te worden hier, en die duurde twee uur dus viel ik bijna in slaap.
Ontbijten in het Bishop House en later op de dag naar het Charity House of Mother Theresa waar de babietjes geboren werden.
Als je mijn oude verslagen bekijkt van 2011 lees je wat er zoal met de babietjes gebeurt.
Het oude gebouw is afgebroken en ze zijn een nieuw aan het bouwen.
Babies zijn er nu dus bijna niet.
Soms komt er nog een jong meisje en die mag hier bevallen maar moeder en kind moeten na drie maanden weg.
Er is geen plaats nu.
Als alles klaar is zijn ze weer van harte welkom.
Er zijn ook hier allemaal andere zusters.
Ze mogen zich niet hechten en worden dus weer overgeplaatst.
We kregen een lunch en later zijn Maria, Bregje en ik boodschappen gaan doen omdat Maria morgen jarig is en ze voor de hele groep (25 man) wil gaan koken.
Pater Manoj was onze chauffeur en reed ons overal naar toe.
Op naar de markt dus.
Wat een vliegen, niet normaal.
Alles lag keurig opgestapeld en ziet er erg mooi uit.
Heel apart als je de omgeving bekijkt.
We hadden gigantisch veel groente voor 2.50 euro.
De marktkoopman was heel gelukkig omdat hij zoveel verkocht had.
Hij gaf Maria 3 limoenen cadeau.
De boodschappen in de "supermarkt" daarentegen waren over het algemeen wel prijzig.
wij zo'n winkel hadden zou deze direct gesloten worden.
Alles zit in dozen hoor maar zoooo stoffig, zwart gewoon.
Alles is ook over de datum.
Maria moest ook een klopper hebben en op de markt kost alles geen drol.
Ze accepteren ook geen fooi.
Wij begrijpen de indiers niet.
Bedelen doen sommige wel maar fooi aanpakken is "not done".
De dag ervoor had Maria twee vissen gekocht en die mevrouw begreep er ook niks van dat ze fooi kreeg en gaf het steeds terug.
Eten en daarna naar bed.

Even iets anders.
In 2011 (aan het einde van de twee maanden India) hadden we met zijn zessen de wens om te gaan sparen om kinderen naar school te kunnen laten gaan.
Ik heb dat zeer serieus genomen en ben aan het sparen gegaan en heb in de loop van vier jaar meer dan 6.000 euro gespaard.
Dit bedrag komt van heel bijzondere donateurs.
Sudhir zou zijn best doen om arme families vanuit deze buurt te benaderen die wij in 2011 ontmoet hadden.
Hij stuurde foto's en ik dacht dat het rond was.
Veel later hoorde ik dat het nogal wat problemen gaf.
Deze mensen wilden het geld hebben maar daarvan had Sudhir al gezegd dat dat niet zou gebeuren.
Nu heb ik met Sudhir gepraat en hij zegt dat arme gezinnen allemaal geld willen zien.
Dat gebeurt dus niet en nu hebben Paula en ik besloten om de school van Pater Amarit te steunen.
Deze school staat in Gharghoda in de buurt van Raigarh.
In heb deze school in mijn verslag al vermeld.
In 2011 hebben wij 40 bedden geschonken.
De kinderen sliepen op de grond en er was een slang binnen geweest en had een leraar en twee kinderen doodgebeten, geloof ik.
Ik zou zelf het verslag ook weer moeten lezen maar ja, de tijd ontbreekt nu even.
Nu gaan wij deze school weer sponseren.
Er komen nog wat bedden bij en er wordt een gebouw neergezet met aparte meisjes- en jongens toiletten.
Het verslag van nu staat op 20 januari.
Als de meisjes wat groter worden en het bos in moeten is er geen privatie en de kans dat ze lastig gevallen worden is groot.
Om die reden willen de meisjes niet meer naar school.
Het bedrag is voldoende maar ik zou het heeel fijn vinden als ik verder kon om deze school te helpen.
Paula, mijn schoondochter, houdt dit project in de gaten en zij krijgt de vorderingen met foto's en rekeningen allemaal te zien.
Tafels en stoelen is denk ik het volgende project..